Η κολπική μαρμαρυγή αποτελεί μία συχνή καρδιακή αρρυθμία η οποία έχει μελετηθεί αρκετά και αποτελεί μία νόσο που μπορεί να ελεγχθεί, να παροπλισθεί ή ακόμα και να θεραπευτεί σε σημαντικό βαθμό.

Τα αίτια είναι δεκάδες και σπάνια μπορούμε να αποδώσουμε με σιγουριά τις ευθύνες. Το σημαντικό όμως είναι η αντιμετώπιση της νόσου ασχέτως αιτιολογίας.

Ο τρόπος που παρουσιάζεται στους ασθενείς διαφέρει σημαντικά και είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε πως σε πολύ μεγάλη μερίδα του πληθυσμού ενυπάρχει αθόρυβα. Δυστυχώς αυτό δεν σημαίνει και ακίνδυνα. Για αυτό είναι σημαντικό να αναγνωρίζεται το συντομότερο δυνατόν. Φτερουγίσματα, ζάλη, κούραση, συγκοπτικά επεισόδια όλα πρέπει να ελέγχονται ως προς την αθωότητά τους.

Το ηλεκτροκαρδιογράφημα και κατ’επέκταση η τοποθέτηση χόλτερ ρυθμού 24ώρου για την καταγραφή και τον εντοπισμό της αρρυθμίας.

Η αντιμετώπιση σχετίζεται με το είδος αλλά και με εξατομικευμένα χαρακτηριστικά και ποικίλει από απλή παρακολούθηση, σε λήψη φαρμακευτικής αγωγής, ως και καυτηριασμό των αρρυθμιογόνων κέντρων της καρδιάς. Συνηθέστερα η αντιπηκτική αγωγή για την πρόληψη εγκεφαλικών επεισοδίων από θρόμβους που μπορούν να σχηματιστούν εξαιτίας της αρρυθμίας και η αντιαρρυθμική αγωγή αρκούν.

Ένα σύνολο κλινικών συμπτωμάτων που σχετίζονται με την μειωμένη ικανότητα της καρδιάς να τροφοδοτήσει τον οργανισμό με την απαραίτητη ποσότητα αίματος για την εύρυθμη λειτουργία του αποτελούν την πάθηση που ονομάζουμε καρδιακή ανεπάρκεια.

Τα αίτια δεκάδες και οι δρόμοι που ακολουθούμε διαφορετικοί ανά περίσταση.

Κόπωση, οιδήματα, δύσπνοια τα πιο συχνά συμπτώματα που πρέπει να μας οδηγήσουν στον καρδιολόγο για την διερεύνηση. Το ιστορικό και η κλινική εξέταση αποτελούν τον φάρο που θα μας οδηγεί για να μην χαθούμε στον ωκεανό των πιθανών παθολογικών οντοτήτων οι οποίες πιθανώς αποτελούν το αίτιο της καρδιακής ανεπάρκειας.

Η υπερηχογραφική μελέτη αποτελεί το βασικό όπλο για τη διάγνωση, μαζί με μία πλειάδα εξετάσεων όπως οι βιοχημικές εξετάσεις, το ηλεκτροκαρδιογράφημα, η μαγνητική τομογραφία αλλά και άλλες που μπορεί να μας οδηγήσει αλυσιδωτά η πρωταρχική εξέταση.

Η αγωγή αποτελείται από το σκέλος της καταπολέμησης των συμπτωμάτων και του συνδρόμου αλλά και από το σκέλος της αντιμετώπισης του αιτίου εφόσον και όταν αυτό αναγνωριστεί.

Επεμβατικές μέθοδοι μπορεί να μας απαλλάξουν πλήρως από το πρόβλημα. Για παράδειγμα αλλαγή βαλβίδας σε περίπτωση βαλβιδοπάθειας, στεφανιογραφία στην στεφανιαία νόσο ή ablation σε σημαντικές αρρυθμίες.

Τέλος η παρακολούθηση, ο συνεχόμενος έλεγχος των σημείων της νόσου, των ζωτικών σημείων αλλά και της αποδοτικότητας της αγωγής αποτελούν το Α και Ω για την βελτιστοποίηση της ποιότητας ζωής του ασθενούς.

Η αρτηριακή υπέρταση αποτελεί ένα πρόβλημα στην κοινωνία μας το οποίο δυστυχώς παραμένει με πολύ χαμηλά ποσοστά διάγνωσης και ακόμα μικρότερα ορθής θεραπείας.

Μεγάλο κομμάτι αυτού οφείλεται στον γενικό πληθυσμό ο οποίος στη χώρα μας αγνοεί τους ελέγχους (τα γνωστά check up) ακόμα και σε προχωρημένες ηλικίες, στην πτωχή κρατική ενημέρωση και παιδεία, όπως επίσης και στους γιατρούς που δίνουν τυφλά αγωγές χωρίς να παρακολουθούν από κοντά τα αποτελέσματα και να τιτλοποιούν τις δοσολογίες.

Τα φαρμακευτικά μέσα που διαθέτουμε είναι από τα πιο πολυπληθή που έχουν υπάρξει ως προς την αντιμετώπιση μίας και μοναδικής ασθένειας. Οι συνδυασμοί έχουν αποδείξει την αξία τους και οι μελέτες και οι οδηγίες δείχνουν σαφέστατα τον δρόμο της θεραπείας. Το τοπίο δεν είναι καθόλου θολό και τα όρια διόλου δυσδιάκριτα.

Η σωστή προσέγγιση, η εξατομικευμένη θεραπεία και η από κοντά παρακολούθηση αποτελούν χρυσές βελόνες της πυξίδας.

Αν δεν θέλουμε να πληρώσουμε το τίμημα του αθροιστικό αποτελέσματος από την αρτηριακή υπέρταση οφείλουμε να εμπιστευτούμε τον γιατρό μας και να αντιμετωπίσουμε τον εχθρό όσο ακόμα ο γίγαντας κοιμάται και δεν μας έχει δείξει τα δόντια του.

Στεφανιαία νόσος ονομάζεται το σύνολο των παθολογικών καταστάσεων που δημιουργούνται ως απότοκοι βλάβης των στεφανιαίων αγγείων. Τα τελευταία αποτελούν τα αγγεία τα οποία τροφοδοτούν με αίμα την καρδιά.

Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή αντιμετώπιση αποτελούν κλειδιά για το καλύτερο αποτέλεσμα.

Ακρογωνιαίος λίθος στην αποκάλυψη της νόσου είναι η σωστή λήψη του ιστορικού. Συμπτώματα όπως η θωρακαλγία, οι αιμωδίες, άλγη με αντανακλάσεις εκτός θώρακος και πιο άτυπα συμπτώματα όπως για παράδειγμα η δύσπνοια ή η κόπωση και η εφίδρωση μπορούν να αποτελέσουν τα πρώτα σημάδια πάθησης των στεφανιαίων αγγείων.

Η απεικονιστικές μέθοδοι που διαθέτουμε είναι το επόμενο σημαντικό βήμα για την διάγνωση.

Η πιθανή ανάγκη για στεφανιογραφία, αγγειοπλαστική ή χειρουργική επέμβαση είναι τα βαριά όπλα που διαθέτουμε για την αντιμετώπιση.

Μία πλειάδα φαρμακευτικών επιλογών ακολουθούν ή προηγούνται ανάλογα την θεραπευτική προσέγγιση. Ο τέλειος συνδυασμός αποτελεί το κριτικό σημείο το οποίο θα μας οδηγήσει στην βελτιστοποίηση της ζωής του ασθενούς.

Η μετέπειτα παρακολούθηση και οι συμβουλές ως προς τον τρόπο ζωής αποτελούν τον μοναδικό τρόπο για να κρατήσουμε ένα άψογο αποτέλεσμα καθώς και τον κίνδυνο για οξύ μυοκαρδιακό επεισόδιο στο μίνιμουμ.

Τέλος η πρόληψη αποτελεί τον μοναδικό τρόπο να μην χρειαστεί να μάθουμε εις βάθος το περιεχόμενο του κουτιού της Πανδώρας το οποίο ονομάζεται στεφανιαία νόσος.